Kaplica Królewska

Kaplica Królewska w Gdańsku jest barokową świątynią wybudowaną w latach 1678-1681. Duży wkład w jej powstanie miał król Jan III Sobieski, który spełnił życzenie gdańskich katolików. Głównym źródłem sfinansowania budowy był testament pozostawiony przez prymasa Andrzeja Olszowskiego, jednak część środków dołożył Jan III Sobieski. Miała być to zastępcza kaplica dla wiernych z parafii Kościoła Mariackiego, która w tamtym czasie była zajmowana przez protestantów. Projekt kaplicy przedstawił architekt królewski Tylman z Gameren, natomiast jej wykonaniem zajął się Barthel Ranisch. Dekorację wnętrza przypisuje się z kolei Andreasowi Schluterowi. Dwie trzykondygnacyjne kamieniczki dopełniają całość budowli, czyniąc ją jeszcze piękniejszą. Podczas II wojny światowej wnętrze kaplicy zostało spalone, jednak zaraz po nastaniu pokoju zabrano się do jej odbudowy, którą ostatecznie udało się ukończyć w 1948 roku. Zniszczeniu uległy także mury kamieniczki zachodniej, jednak je odbudowana dopiero w 1970 roku. http://pl.wikipedia.org/wiki/Kaplica_Kr%C3%B3lewska_w_Gda%C5%84sku

Złota kamienica w Gdańsku

Złota Kamienica (http://pl.wikipedia.org/wiki/Z%C5%82ota_Kamienica_w_Gda%C5%84sku) jest jednym z najpiękniejszych budynków znajdujących się w Gdańsku. Znajduje się ona przy Drodze Królewskiej. Jej wzniesienie możemy zawdzięczać ówczesnemu burmistrzowi Gdańska – Johannowi Speymannowi – który zlecił jej wykonanie. Architektem projektu był Abraham van den Blocke. Zbudowana została w XVII wieku. Na fasadzie można zobaczyć złocone płaskorzeźby, które zostały wykonane w warsztacie van den Blocke, a współpracował z nim Jan Voigt z Rostocku. Z kolei ściana frontowa przyozdobiona jest licznymi płaskorzeźbami, które przedstawiają sceny batalistyczne oraz niektórych królów polskich. Źródła historyczne podają, iż w 1623 roku Judyta z Bahrów, żona Johanna Speymanna, przyjmowała w kamieniczce króla Polski Zygmunta III, który przybył do Gdańska ze swoją żoną – Anną Austriaczką. Według legendy od czasu do czasu korytarzami kamieniczki przechadza się duch żony Speymanna i szepce: Czyń sprawiedliwie, nikogo się nie lękaj. W przeszłości kamienica jeszcze kilkukrotnie zmieniała swojego właściciela.

Bazylika Mariacka

Kościoł Mariacki w Gdańsku (a właściwie Bazylika konkatedralna Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Gdańsku) jest największą gotycką ceglaną świątynią w Europie. Bazylika ta powstawała ponad 150 lat, jej budowa rozpoczęła się w 1343 roku i ostatecznie została zakończona w roku 1502. Zachwyca swoim ogromem, nawa mierzy 105 metrów, natomiast sklepienia znajdują się do 30 metrów nad podłożem. Wspaniałe wnętrze stworzone jest z niezwykle cennych zabytków zarówno malarskich jak i rzeźbiarskich. Wielkie wrażenie robi późnogotycki ołtarz główny wykonany przez Mistrza Michała z Augsburga w latach 1511-1517. Warte uwagi są również poboczne ołtarze, takie jak Ołtarz Św. Barbary, ołtarz Św. Elżbiety czy Duży i Mały Ołtarz Ferberów. Kolejnymi wielkimi dziełami znajdującym się wewnątrz są kopia Sądu Ostatecznego autorstwa Hansa Memlinga, malowidła w kaplicach czy gotycka figura Pięknej Madonny. Dzięki galeryjce widokowej znajdującej się na szczycie wieży (niespełna 78 metrów) można obserwować panoramę miasta.

Długi Targ w Gdańsku

Długi Targ jest przedłużeniem ulicy Długiej i pełni reprezentatywną rolę w Gdańsku. Na niewielkiej przestrzeni znajduje się wiele wspaniałych gdańskich zabytków. Oto one: - Ratusz – budynek, którego historia sięga już XIV wieku, obecnie siedziba władz miasta, a w przeszłości miejsce między innymi audiencji królewskich. Jest także siedzibą Muzeum Historycznego Miasta Gdańska - Zielona Brama – XVI – wieczna brama wodna wykonana w stylu manieryzmu niderlandzkiego. Została wykonana przez Hansa Kramera, pełniła funkcję rezydencjonalną dla królów Polski. - Dwór Artusa – jeden z oddziałów Muzeum Historycznego Miasta Gdańska, znajdujący się blisko Ratusza. Wewnątrz znajduje się wiele ciekawych rekwizytów, obrazów, dla wielu największą atrakcją jest jedenastometrowy piec kaflowy. - szereg kamieniczek, reprezentujących głównie styl barokowy i renesansowy. Do najbardziej znanych z nich należą Dom Schumanów, Dom Ferberów czy Lwi Zamek. W niektórych z kamienic zatrzymywali się w przeszłości królowie polscy.

Ratusz w Gdańsku

Do zabytkowych budowli w Gdańsku z pewnością zaliczyć można Ratusz Głównego Miasta. Budynek ten jest gotycko – renesansowy i powstawał w kilku fazach. Jako początek jego budowy uznaje się końcówkę XIV wieku, potem kilkukrotnie był rozbudowywany. Podczas II wojny światowej uległ zniszczeniu i ostatecznie odbudowano go w roku 1970. Wtedy to ratusz stał się główną siedzibą Muzeum Historycznego Miasta Gdańska. Najbardziej reprezentacyjną częścią jest pierwsze piętro, na którym to znajdują się najważniejsze sale. Wewnątrz Sali Białej (Wielkiej Sali Wety) odbywały się swego czasu audiencje królewskie czy uroczystości przyznawania obywatelstwa. W Sali znajduje się wiele portretów przedstawiających polskich królów. Natomiast w Sali Czerwonej (Wielkiej Sali Rady) miały miejsce obrady Rady Miejskiej. Udekorowana jest ona obrazami Hansa Vredemanna de Vriesa, które należą do cyklu Cnoty Obywatelskie. Ratusz prowadzi także działalność edukacyjną, odbywają się w nim Lekcje Muzealne dla uczniów szkół.

Gdański żuraw

Żuraw jest zabytkowym dźwigiem znajdującym się w Gdańsku, umiejscowiony jest nad Motławą. Jest jedną z filii Centralnego Muzeum Morskiego w Gdańsku. Został wybudowany w latach 1442-1444 dzięki czemu jest najstarszym zachowanym dźwigiem portowym w Europie. Jego zadaniem był przeładunek ciężkim towarów oraz stawianie i opuszczanie masztów na statkach. Podczas wojny został podpalony, jednak jego drewniana część została zrekonstruowana. Jego mechanizm napędowy został zrekonstruowany i obecnie jest czynny, znajduje się on w środku Żurawia. Podstawą tego mechanizmu jest wielkie drewniane koło, które w czasach użytkowania Żurawia było napędzane siłą ludzkich nóg. Sale wystawowe prezentują wiele ciekawych aspektów związanych z nadmorskimi i portowymi czynnościami. Poznać można techniki przeładowywania towarów, sposób w jaki w porcie funkcjonuje nawigacja, wygląd kupieckiego kantoru oraz mieszczańskiego salonu, można zobaczyć także jak wyglądają warsztaty żaglomistrza, powroźnika oraz cieśli okrętowego.

Pałac Opatów w Oliwie

Pałac Opatów w Oliwie jest zabytkowym pałacem znajdującym się w gdańskiej Oliwie. Główna część jego budowy miała miejsce w latach 50. XVIII wieku, jednak najstarsza część pochodzi już z XV stulecia. Styl w jakim jest utrzymany to rokoko. Swoją siedzibę miało tutaj opactwo cystersów, z Janem Grabińskim na czele. Ostatnim polskim opatem, który zamieszkiwał pałac był Jacek Rybiński. W czasie II wojny światowej pałac został zniszczony, jednak w 1965 roku podjęto się jego odbudowy. Obecnie w pałacu znajduje się Oddział Sztuki Nowoczesnej Muzeum Narodowego. W jego skład wchodzą: Pracownia Ceramiki i Rzeźby, Dział Teatralny, Dział Malarstwa i Rysunku oraz Pracownia Grafiki i Tkaniny Artystycznej. W Galerii Polskiej Sztuki Nowoczesnej znajduje się kilkaset wielkich dzieł polskich artystów z XIX i XX wieku, są to zarówno obrazy, rzeźby, jak i wyroby ceramiczne. W pałacu organizowane są także przeróżne wystawy sztuki współczesnej, koncerty czy sympozja i spotkania z artystami. Od czasu do czasu przewidziane są konkursy dla amatorskich artystów.